मराठी बाणा

                                                                   कोनावडा           संध्याकाळची वेळ होती .दिवसभराच्या व्यस्त कामातून सूर्यही आता माघार घेत होता. मावळतीला आलेला  सूर्य थोडावेळ थांबेल का? असा अट्टाहास आम्ही मित्र करत होतो. अंगणात आट्यापाट्याचा खेळ तसा रंगातच आला होता. तेवढ्यात घरातून आईची हाक आली. “अरे ए  बाबू चला आंघोळीला’’.  आईचा आवाज ऐकू आल्यावर आमच्या मित्रांमध्ये एकच गोंधळ उडाला. आम्ही सैरावैरा पळू लागलो . मी कळत नकळत मोठ्या दादाला शोधायला लागलो. एक चक्कर  घरा भोवतीही मारली.         ‘कुठे गेला कुणास ठाऊक’... मी मनामध्येच म्हणालो.  तेवढ्यात आईचा परत आवाज आला. “ शिरू कुठे गेला रे, दुपार पासून  गायब झालाय,कधी सांगून जात नाही’’.  मी खाली मान घालून  डोकं खाजवत म्हणालो. “त्यालाच  त शोधतोय ना ..ग” . “मी बघते त्याच काय करायचं तू चल कुठे गेला असेल. तसाआहे रागाऊ, कोणाचा राग आला असेल त्याला, कसला राग येतो काय माहित असेल मित्रांकडे". आई कमरेला पदर कमरेला पदर खोचत म्हणाली . दुपारपासून  तसा दिसलाच नव्हता. “ मी म्हटलं  गेला असेल कुठल्यातरी